Wełna mineralna to popularny materiał izolacyjny. Ma właściwości przeciwogniowe i wodoodporne, jest odporna biologicznie (czyli odporna na działanie bakterii i grzybów). Zazwyczaj stosuje się ją do ocieplania dachów lub wykonywania izolacji akustycznej. Można ją stosować zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków.
Spotykane są dwie odmiany wełny mineralnej – szklana i skalna. Wełna szklana lepiej chroni przed zimnem, ma także nieco lepsze parametry, jeśli chodzi o izolację akustyczną. Z kolei wełna skalna jest bardziej odporna na wysokie temperatury.
Materiał niebezpieczny?
Oba rodzaje wełny mineralnej mają niekorzystne działanie na zdrowie ludzi pracujących przy jej montażu. Mogą one podrażniać drogi oddechowe i skórę, dlatego konieczne jest stosowanie specjalnych masek i odzieży ochronnej. Po instalacji nie są jednak groźne dla mieszkańców budynków, w których jest stosowana.
Wełna mineralna jest niebezpieczna dla środowiska. Może przenikać do gleby i wód gruntowych, stając się przyczyną ich degradacji. Jej pozostałości po pracach remontowych nie nadają się do recyklingu. W materiałach tych bowiem znajdują się resztki cementu, piasku, płyt gipsowo-kartonowych, a czasem również opakowania takie jak kartony i worki. Coraz więcej przedsiębiorstw jest obecnie zaangażowanych w opracowanie skutecznych metod oczyszczani i separacji, dzięki którym materiał może być użyty ponownie.
Resztki wełny mineralnej są odpadem oznaczonym kodem 17 06 04, ich sposób składowania i odbierania jest ściśle określony przez przepisy.
Sposób utylizacji
Wełny mineralnej nie można zostawiać na terenie posesji, wyrzucać do śmietnika ani oddawać do Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych. Jedynym dobrym rozwiązaniem jest powierzenie jej firmie, która podstawi kontener na odpady. Przygotowując resztki wełny mineralnej, nie należy mieszać jej z innymi odpadami. Koszty wywiezienia odpadów mogą być różne w zależności od wielu czynników. W konkretnej sytuacji najlepiej skontaktować się bezpośrednio z firmą zajmującą się utylizacją odpadów.